Asset Publisher Asset Publisher

Kornik ostrozębny - co dalej.......?

Kornik ostrozębny (Ips acuminatus Gyll.) jest rodzimym składnikiem polskiej fauny kornikowatych (Scolytidae) lecz nie notowano dotąd jego gradacyjnego występowania w lasach Polski.

Masowy pojaw kornika ostrozębnego w lasach RDLP w Lublinie poprzedziła  ekstremalna susza zwłaszcza w jej części północnej.

Pierwsze symptomy zamierania drzew (P. sylvestris L.) na skutek żerowania kornika zanotowano we wrześniu 2015 roku na terenie Nadleśnictwa Sobibór przy granicy
z Ukrainą.

W ślad za zidentyfikowaniem szkodnika po przeprowadzeniu cyklu szkoleń dla służb terenowych LP przy udziale Zespołu Ochrony Lasu w Radomiu i Instytutu Badawczego Leśnictwa, przystąpiono do inwentaryzacji jego zasięgu i działań zaradczych ograniczających jego liczebność w lasach państwowych RDLP
w Lublinie.

Zasięg masowego występowania kornika ostrozębnego pokrywa się zasadniczo
z obszarem ekstremalnej suszy w północnej i środkowej części RDLP w Lublinie na terenie 18 nadleśnictw. Zwarte i rozległe bory Puszczy Solskiej i Puszczy Sandomierskiej wolne są od gradacji tego kornika.

Na koniec września 2016 roku areał występowania szkodnika (w różnym stopniu nasilenia) oceniono na ok. 16 tys. ha, zaś miąższość usuniętych drzew zasiedlonych na 41 tys. m3. Zręby sanitarne wykonano na powierzchni ok. 37 ha.

Ograniczanie liczebności szkodnika nastręcza trudności na skutek jego utajonego żerowania w szczytowej części koron sosen przy czym symptomy zasiedlenia
w początkowej fazie objawiają się trudnymi do oceny przebarwieniami igliwia. Charakterystyczne rudzenie koron świadczy o masowym zasiedleniu drzewa
w stadium zamierania co nasila się w największym stopniu we wrześniu.

Z uwagi na brak ugruntowanego kanonu w postępowaniu ochronnym w przepisach obowiązujących w Lasach Państwowych oraz ze względu na fragmentaryczną wiedzę z zakresu biologii i ekologii kornika ostrozębnego Zespół Ochrony Lasu
w Radomiu zaproponował monitoring rozwoju szkodnika.

W wyznaczonych 7 Punktach Obserwacyjnych kontrolowano przebieg rozwoju osobniczego w warunkach naturalnych (ścinanie drzew z symptomami zasiedlenia)
i na pułapkach klasycznych (krzyżowych). W określonym czasie i na tle warunków pogodowych w zunifikowanych formularzach, przeszkoleni obserwatorzy rejestrowali fazy rozwojowe, stopień zasiedlenia, gatunki towarzyszące. Ponadto prowadzono monitoring odłowu chrząszczy w pułapkach feromonowych z dyspenserem Acumodor.

Zebrane informacje pozwalają m.in. na określenie nasilenia aktywności rójki szkodnika, które przypada na początek maja.

                    
                        -  występowanie kornika ostrozębnego odnotowane na koniec
                                                   września 2016 roku.

                                   - Punkty Obserwacyjne Terenowej Stacji Ochrony Lasu w 2016 roku